Í vetur stundaði ég jóga í Yogastöðinni Heilsubót í Síðumúla. Kennararnir eru ung hjón, Guðmundur og Talya, og þau kenna alvöru jóga. Þá erum við ekki að tala um vestræna úrkynjun eins og rope-jóga, hot-jóga eða jóga-spinning. Jóga snýst um að hafa vald á huga og öndun og samspil öndunar og hreyfingar. Þegar við erum að þjálfa hross þá erum við bara að vinna með líkama sem andar og þarf að vera í jafnvægi til að virka rétt. Að vísu geri ég ekki þá kröfu til hrossa að þau læri að anda inn í hreyfingarnar, ekki svona fyrsta kastið allavega. Ég heillast mjög af jógafræðunum og reyni að taka það sem ég læri með mér út í lífið. Mínir nánustu eru eflaust orðnir þreyttir á jógafrösunum mínum, það kemur oft fyrir að ég vitna í jógakennarana; sko, jógakennarinn minn sagði í dag.... Burtséð frá því hversu þreytandi ég er þá er hægt að yfirfæra þessi fræði á margt. Jógaþjálfun er ekki ósvipuð því sem ég er að glíma við alla daga með hrossin mín. Slaka kjálkunum, niður með hökuna, upp með hvirfilinn, ... lengja hrygginn... aðskilja rifbeinin... segir Talya hin breska á sinni skemmtilega bjöguðu íslensku. Og hvað er maður að glíma við alla daga í hestamennskunni annað en nákvæmlega þetta? Ég reyni líka að nota þessa tækni þegar ég fer út að hlaupa. Það verða allar hreyfingar svo miklu auðveldari ef maður dregur hökuna aðeins inn og teygjir hvirfilinn til himins, brjóstbakið færist aftar, maginn dregst inn, svo hallar maður sér örlítið fram og þá er yfirlínan fullkomin. Prófiði bara sjálf! Það tók mig reyndar nokkrar vikur að átta mig á þessari einföldu tækni. Af hverju ætlast ég þá til að að hestarnir nái þessu á styttri tíma? Svo hef ég líka komist að því að hausinn á mér er ekki mikið flóknari en á hrossum. Það þarf yfirleitt að segja mér og sýna nokkrum sinnum hvað ég á að gera í hverri æfingu og ég get alls ekki yfirfært æfingu sem ég læri á hægri hliðinni yfir á þá vinstri og öfugt. Það þarf að úrskýra fyrir mér hlutina báðum megin! Uppnefnið Begga hross er að öðlast dýpri merkingu! Og annað sem kennarinn segir... biðjið um lítið, bara pínulítið meira... og þið verðið ekki fyrir vonbrigðum...
1 Comment
Alltaf er maður feginn þegar sér fyrir endann á vetrinum. Útigangurinn kemur vel undan vetri og heldur sig mikið á beit. Tók nokkrar myndir einn góðviðrisdaginn. Þetta er samt ekki besti tíminn til myndatöku, trippin eru að ganga úr og eru úfin og asnaleg. Hryssurnar eru orðnar digrar, það styttist í að fleiri gæðingsefni fæðist. Það vill svo til að nóg er af þeim - en eitthvað fer minna fyrir gæðingunum! |