Ég veit fátt vitlausara en folaldasýningar. Hvurslags fíflagangur er það að skulta folaldi inn í reiðhöll stútfulla af fólki og atast í því með plastpokum og prikum þar til ræfilsgreyið grípur til eina ráðsins sem það þekkir til að forða sér úr hættu; flótta. Vinninginn hefur það folald sem hræddast er og fer um á mesta flóttabrokkinu. Já nei, hlífið mér við þessari vitleysu.
Aftur á móti getur verið gaman að reka folöldin til í heimahaganum og spá og spökúlera í hreyfingum, ganglagi og geðslagi. Ekki er verra ef maður nær einhverjum töktum á mynd. Rispa undan Blysfara frá Fremra-Hálsi og Rimmu var nafnlaus langt fram á haust en hlaut nýverið þetta annars ágæta nafn, dætur Rimmu fá allar nafn sem byrjar á "R". Hún hefur hingað til látið fara lítið fyrir sér og hefur svolítið fallið í skuggann af jafnöldrum sínum sem eru dýrari á pappírunum, en mér sýnist hún eitthvað vera að sækja í sig veðrið. Rispa tók rispu fyrir mig í gær, sveif um á brokki og hægði svo niður á tölt: Við vorum minnt á það í haust að kvefpestin sem lagðist á hrossastofninn fyrir tveimur árum er komin til að vera. Hún er í umhverfinu og allir nýir einstaklingar taka hana út. Við höfum séð hor í nösum á öllum folöldunum og einstaka hósti heyrist. Greyið hún Nett (Konsertsdóttir) fór ansi illa út úr þessu í október. Við vorum búin að sjá mikið hor í nösunum á henni og vorum því farin að gefa henni auga fyrir nokkru. Horið jókst svo og varð grænt og viku síðar var hún orðin fárveik, kviðdregin, horuð, með mikla kviðöndun, háan hita, ljótan hósta og stóð vart undir sjálfri sér. Hún var því drifin inn og dýralæknir gaf þá greiningu að hún væri með slæma lungnabólgu. Við tók heilmikil lyfjameðferð og 16 daga pensillínkúr. Sem betur fer náði hún sér upp úr þessu og er núna komin aftur út í haga hin hressasta og úðar í sig heyi í góðu skjóli. Satt að segja þá mátti þetta ekki tæpara standa.
Í sumar héldum við þremur hryssum, Rúnu, Röst og Fiðlu. Meðeigandi Perlu hélt henni þetta árið og Rimma gamla fékk frí frá folaldseignum.
Rúna fór undir efsta hest í 6 vetra flokki á landsmótinu, Hrannar frá Flugumýri. Í vor fékk Hrannar 9,16 fyrir hæfileika í kynbótadómi, þar af 9,5 fyrir tölt, brokk og vilja, og 9,0 fyrir skeið og fegurð í reið. Það gerist ekki betra. Röst fór undir efsta hest í 7 vetra flokki á landsmótinu, Konsert frá Korpu. Við fengum undan honum fallegt folald í sumar og fannst alveg óhætt að nota hann aftur. Konsert virðist vera nokkuð skotheldur hestur, hann hefur komið mikið fram, er alltaf góður og vart er veikan hlekk að finna í ættartölunni hans. Það eina sem mér dettur í hug þegar ég sé hann er: "I want that one". Fiðlu héldum við í júní, fyrir landsmót, og því voru þessar sjóðheitu landsmótsstjörnur ekki inni í myndinni fyrir hana. Hún fór undir einn gamalreyndan, Hróður frá Refsstöðum. Það er alltaf skynsamlegt að nota þessa hesta sem hafa margsannað sig sem gæðingafeður. Hróður fyljaði ekkert sérstaklega vel í sumar þó hann sé ekki nema 17 vetra en við vorum svo heppin að Fiðla var ein af þeim sem hann fyljaði. |