Tíminn líður ógnarhratt, manni finnst eins og það hafi verið í gær en það var víst árið 2009 sem við fórum með Rimmu að Árbæ til fundar við Keili frá Miðsitju, síðasta vorið sem Keilir tölti um íslenska grund. Ári síðar fæddist Rögg sem nú er komin á tamningaraldur. Sama sumar fengum við Fiðlu fyrst lánaða og leiddum hana undir Óm frá Kvistum. Undan þeim kom Auðna. Nú hafa þær Auðna og Rögg verið á húsi í nokkrar vikur. Þetta eru myndarlegar hryssur, stórar og skrefmiklar. Báðar eru orðnar nokkurn veginn reiðfærar, þær skondrast allavega einhvernveginn áfram með knapann og kunna eitthvað á beisli. Keilisdóttirin fer mest á tölti en grípur brokkið af og til. Ómsdóttirin velur aftur á móti brokkið þó hún grípi aðeins í tölt. Auðna Ómsdóttir: Rögg Keilisdóttir: Nú eru þær komnar í frí, Auðna var glöð að komast út í haga til vina sinna og brokkaði á milli þeirra roggin og sperrt enda ekki á hverjum degi sem maður er útskrifaður af forskólastigi.
0 Comments
Áróra og Gustur eru miklir félagar. Þau eyddu sumrinu saman þar sem mæður þeirra urðu samferða til Óskasteins frá Íbishóli. Áróra er sú rauða, hún er undan Hróðri frá Refsstöðum. Sá brúni er Gustur, hann er undan Hrannari frá Flugumýri. Það er gaman að fylgjast með folöldunum leika sér og láta sig svo dreyma um að dag einn muni þau sýna sömu takta með mann á bakinu. En það er ekkert víst.
Við Ísar höfum átt margar góðar stundir í haust, hann blómstrar á haustin þessi elska. Um daginn riðum við eins og svo oft áður niður að stíflu í Elliðaárdalnum. Þar hittum við fyrir nokkrar konur sem voru að taka myndir af ákaflega vel klæddri fyrirsætu. Þetta reyndist vera fatahönnuðurinn Guðrún Kristín sem selur föt undir merkinu GuSt sem allir þekkja. Þær urðu ofsa glaðar að sjá hestinn og báðu um að fá að stilla honum upp með fyrirsætunni til að krydda aðeins myndirnar. Það var auðfengið. Meðfylgjandi myndir hefur hún svo notað til að auglýsa nýju verslunina sína í Ingólfsstræti. Hestamennska er langhlaup, ekki spretthlaup. Það hefur gengið á ýmsu hjá okkur Ísari í gegnum tíðina og við eigum í eilífum rökræðum um höfuðburð og stillingar, stundum hef ég betur, stundum hann. En í það heila þá fikrast hann í rétta átt. Vonandi ofmetnast hann ekki af módelstörfunum. Haustið er tími frumtamninga og þá fá skárri hrossin frí. Hvinur og Buska eru nú komin út í haga, þau voru bæði í feikna stuði í haust og áttu fríið verðskuldað. Hér eru myndbönd sem ég tók af þeim í september. Rimma gamla frá Kópavogi fékk á sínum tíma 9,5 fyrir skeið í kynbótadómi. Undan henni og tveimur dætrum hennar höfum við fengið allnokkur hross og þau sem hafa verið tamin eru langflest vel vökur. Hún virðist því skila vekurðinni ágætlega áfram. Á myndbandinu hér fyrir neðan eru skeiðsprettir þriggja hrossa sem öll eru út frá henni komin. Fyrstur er sonur hennar undan klárhestinum Hrymi frá Hofi, svo koma tvær dótturdætur hennar þær Buska og Aldís undan Braga frá Kópavogi og Aðli frá Nýjabæ. Aldís fékk nú í haust að spreyta sig nokkrum sinnum á 100 m. skeiði. Á Skagamótinu í lok ágúst fór hún sinn fyrsta sprett í tímatöku á 8,31 sek. og nældi sér í gullverðlaun. Í ljósaskeiðinu á Metamótinu fór hún á 8,30 sek. og endaði í 8. sæti. Besti spretturinn var svo á Tommamótinu í Víðidal en þar fór hún á 8,03 sek. og endaði í 6. sæti. Góð byrjun á skeiðferlinum. |